Παρθένο Όστρακο

Στης νιότης το άνθος σου απάνω

Σου τάξανε βελούδινα πανιά

Με αυτά να αρμενίσεις

Με αυτά να σωθείς

Φυλαγμένα στο κόρφο σου

Αθώα τα όνειρα τότε

Κρυμμένοι θησαυροί

Με αυτά να σεργιανίσεις

Με αυτά να χαθείς

Παρθένο όστρακο η ομορφιά σου

Παγίδα ζωής, κλεμμένο φιλί

Τρυφερή η καρδιά σου

Μα τόξο τη τρύπησε

Την ξεγέλασε βελούδο φιλί

Μάτια δεν έχει ο βυθός της ψυχής

Μα ο έρωτας ζει σε γλυκιά φυλακή

Τόξα τα μάτια σου

Που γλυκά τους τρομάζεις

Άγγελος στα μονοπάτια σου

Προστατεύει, προστάζει

Μια αγάπη σου τάζει

Κράτα το χέρι του

Στο φως θα σε βγάλει 

Αφιερωμένο στους τοξότες της ζωής, με τις βελούδινες καρδιές!

Domenica~