Στα μακρινά τα μέρη τουντης γη
Έμελλε να ‘ρθω να ζήσω
Η μοίρα εν παράξενη
Θαρρώ δεν την ορίζω
Που ούλα τα μέρη του ντουνιά
Μου έπεσεν ο κλήρος
Στο πιο απόμακρο βουνό
Να φκω να περπατήσω
Μαθαίνω όπως το μωρό
Ξανά τα βήματα μου
Ξανά πα αρχής μες την ζωή
Φίλοι μου, δεν έσσει αντροπήν
Δεν μου αρέσει ο καημός
Το κλάμα, το μαράζιν
Για αυτό τζαι εγώ παίζω πελόν
Να δούμε ποιος θα χάσει
Με έμαθαν πάντα να γελώ
Τζαι την ζωή μου να αγαπώ
Να κάμνω καλοσύνες
Δίχα τις βιασύνες
Είχα τζαι έναν Αρχηγό
Της ζωής μου το λαχείο
Τζαι πάντα μου παράγγελνέ
Να κάμνω την πίκρα μου αστείο
Πάντα μου έλεγε γλυκά
Με το ύφος του τα αστείο
Να κλαις να χαίρεσαι και να γελάς
Η τυχή εν λαχείον
Αν δεν γελάς τζαι πογελάς
Είπεν μου μιαν ημέραν
Στον ψεύτη τούτον κόσμο κόρη μου
Θα χάσεις το φως της μέρας
Ποττέ σου μεν με φοηθείς
Εμένα για το βιο σου
Μόνο το Θεό να τρέμεις στη ψυχή
Που εν πουπανοδκιόν σου
Τζαι άκουτα τα λόγια τα σοφά
Τζαι βάλτα στο μυαλό σου
Απόν αντρέπεται, κορούλα μου
Ο κόσμος εν δικός του
Τα χρόνια όπως το νερό
Με μιας θενά περάσουν
Τζαι θαρθει εκείνη η στιγμή
Ανάποδα θα μας κρεμάσουν
Άκουτον χρόνον, δικαστής
Θα γίνει για ούλους πας την γη
Τζαι εσού τζαι εγιώ τζαι ούλοι μας
Τζαι ούλα θα γεράσουν
Μονάχα ένα θα γυρατήσει πας την γη
Και θα μας διαφεντεύει
Η Αγάπη, η καλοσύνη στην καρδιάν
Που ούλα τα γιατρεύει
Γιαυτό κορούλα μου γρουσή
Και χιλιοαγαπημένη
Καθάριστην καρτούλα σου
Χρόνια σε περιμένει
Τουτα με εμαθεν τζαι αλλα πολλα
Ο πατερας της ζωης μου
Μου ειπεν, εν πολλα τα μυστικα
Μα που δαμε τζαι δα, βαδισε μοναχη σου
Ο τζύρης μου με έμαθεν
Να κάμνω την πίκρα μου αστείο
Γελώ τζαι κλαίω, χαίρομαι
Βρε παιδκιά χωνέψτε το, η τυχή εν λαχείον!
Εύχομαι να σας στόλισα το πρόσωπο, με ένα όμορφο χαμόγελο μέσα από την προσπάθεια μου να γράψω ένα κυπριακό ποίημα, βασισμένο σε προσωπικά βιώματα. Και φυσικά είναι αφιερωμένο στη ζωή, αλλά κυρίως στον λατρεμένο μου πατέρα Σωφρόνη Ροδοσθένους, που βρίσκεται πάντοτε μέσα στην καρδιά μου. Η πιο μεγάλη “καρδιά” που έχω γνωρίσει!!!!
Κούλα Ροδοσθένους Ζέιτζακ
~Domenica
Κουλλίτσα μου χρυσάφι
τζαι φώς των αμαθκιώ μου
Του κόσμου ούλλα τα καλά
νάσιις με τον γαμπρό μου.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Εισαι ο γλυκος μου ππαλουζες
ο κρεμαστος σιουσσιουκος
οπως την σουβλαν την γλυτζιαν
ενα σε βαλω βουκκον
Αχχχ πιττουα μου καλη
γλυκο μου σσεφταλιν
εισαι ενα κουπεπακι
γλυκο με κουταλακι
Ελα κοντα μου να σου πω
ποσο πολλα σε αγαπω
μανουλα μου χρυση μου
δεν φκενεις που μεσα στην ψυχη μου
Γελας μαμικκο μου? Γελα μαμα μου, το γελιο θα μας μεινει…
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Κουλίτσα μου πολυ ωραιο το κυπριακο σου ποίημα!! Ναι, μας εφερε χαμογελο στα χειλη η προσπαθεια σου να γραψεις κυπριακα. Τα καταφερες μια χαρα! Κουλιτσα μου σε εμαθε ωραια πραγματα ο πατερουλης σου “ο αρχηγος σας” οπως τον αποκαλεις. Ζωη σε σας οπως λενε να τον θυμαστε για πολλα πολλα χρονια σκομη. Χχχχχχ
Σε ευχαριστώ καρδούλα μου Τουλούδα μου! Αν μας έμαθε λεει πολλα και ομορφα πραγματα ο Αρχηγος μας… Φευγοντας πηρε μαζι του πολλα κομματια απτις ζωες μας. Ειμαστε μισοι χωρις αυτον!!! χχχχχχχχχχχχχχ
Domenikoula mou einai yperoho to poima sou ti na sou po me ekames pragmatika kai hamogelasa apo tin aplotita kai tin glykitita ton stihon sou me to yfos pou panta diatheti i pena sou na min stamatisis na grafis makrini mou fili.filia den se xehno pote
Στελουρα μου σε ευχαριστω μεσα απτην καρδια μου χχχχχχχχχχχχχχχ
Emena eklamourises me!
Δωρα μου καλη μου με συγκινησες τωρα… χχχχχ
AGAPH DIEVASA TO POIHMA SOU
ENTELEIO EPOLA ORAIO
MPRAVO SOU PANTOS POU TA TSIATHZEIS
ETSI ORAIA POS TA KATAFERNEIS
AFOU EISE OLO MELHHHHHHHHHHHHH
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Arese sou shiona mou?
hahhahah
eides ama sou areski to grapsimo? Tsiattizis ta kori korou
makia sou fraoulenia mou
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx